.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
πιο πέρα κι απ'τη θάλασσα
πιο πέρα κι απ'το πεύκο
άσε με
σε μια δίοδο που η αοριστία της
δεν αποκλείει την ένταση
ενώ αποκλείει τη μετριότητα
άσε με
μόνο εγώ δίπλα σου
να επιλέγω
απ'του ανέμου το νανούρισμα
και της πλανεύτρας θάλασσας τη ζάλη
στους μύθους της φωνής σου να ριγώ
.
βανίλια και τσάι του βουνού η ανασεμιά σου
τρέμουν φλογίτσα του κεριού οι αισθήσεις
μίλα εσύ
για να μπορώ την τρικυμία μέσα μου ν'ακούω
για να μπορώ κλάμα ιτιάς ν'ακούω στα μαλλιά μου
στα χείλη σου
η ενσάρκωση των Λόγων
.
στο άβατο για τους θνητούς κονάκι
συνεπαρμένος γέρνει
ο Ποιητής
.
κλείσε το βιβλίο
κρύβει πολλά μα όχι την ψυχή μου
ως τα μάτια σου ανύψωσέ με
εκεί θα με βρεις
σ'αλμυρίκι στρώμα νοτισμένο
πιο πέρα κι απ' τη θάλασσα
πιο πέρα κι απ'το πεύκο...
.
της Ιππολύτης
23 σχόλια:
Διαβάζω
Χαίρομαι και γαληνεύω
Ιππ και Αντ
Ψυχές αγαπημένες μου
Σωκράτης Ξένος
ποιο χνάρι μου ν'αφήσω τώρα
και ποιο ψίθυρο
σε ποιας βρεγμένης αμμουδιάς
το σώμα...
μίλα εσύ
για να μπορώ
την τρικυμία μέσα μου ν'ακούω
διαβάζω
χαίρομαι και γαληνεύω
χαίρομαι και ταξιδεύω...
φτάνω μέχρι εκεί πιο πέρα
κι απ'τη δική σου θάλασσα
για να στο πω ψιθυριστά,
Καλοτάξιδο Σωκράτη μου
ν' ανταμώσουμε να μοιραστούμε τη χαρά σου
Πολύ όμορφη η ανάρτηση. Μου αρέσει εκεί που μιλάει για γεύση και όσφρηση..βανίλια και τσάι του βουνού..
Να έχεις μια υπέροχη μέρα.
Ws ta matia sou anypswse me..
"Εκεί
στα πεύκα και στα κύματα
να νιώθω
το υπερθαλάσσιο κενό
τον άνεμο
την πέτρα
γεμάτος βυθό
αλωμένος του ιάσιου χαμόγελου..."
Εκεί,μαζί με το σκοινί μου...
Σωκράτη έχεις την σκέψη μου και την αγάπη μου
Ιππολύτη
Μια καλημέρα ξανθή, του ήλιου ανταμοιβή και του Έρωτα.
Την αγάπη μου, σ'ευχαριστώ!
jacki χαίρομαι που σ' άρεσε!
Να 'χεις κι εσύ μια υπέροχη μέρα αισθαντική!
Να 'σαι καλά!!!
Ερασιτέχνη άνθρωπε
εκεί θα με βρεις...
πιο πέρα κι απ' τη θάλασσα πιο πέρα κι απ'το πεύκο...
Την καλημέρα μου!!!
Ωραίο το ποίημα αλλά και η φωτογραφία ... τι υπέροχη παραλία!
Όμορφα που ξεκινά μια φθινοπωρινή εβδομάδα όταν φωτίζεται από της ποίησης το φως!!!Καλημέρα Αντώνη.
Πολύ όμορφο..
Τα εχουμε πολυ αναγκη αυτα τα ποιηματα.. :)
Οχι βρε... δεν σε αφήνω...
Χαχαχαχαχαχα
Οσο ωραία και να το ζητάς...
Παλιοεντεψίζη!!!!
Ενσάρκωση των λόγων ΤΩΡΑ!!!!
Χαχαχαχαχαχαχαχα
το ακίνητο νερό γίνεται κάτοπτρο-
και φανερώνει τα αληθινα και τα όμορφα κι αν τύχει και ξεχαστούμε,ένωση προκύπτει με τα χρώματά του.
διαβάζω απαλά το ποίημα για να μη ταράξω τα αισθητά
-πολύ όμορφο
υπέροχο. γαλήνιο, μεγάλο.
Πιο πέρα απ τη θάλασσα... άσε με..
άσε με...
Πολύ όμορφοτο ποιήμα, αλλά και αυτό το απέραντο της θάλασσας...
Μάλιστα μια ήρεμη δύναμη - δυναμικής από εικόνες πανέμορφες
και όποτε θέλεις
απλά να ξέρεις
πως είτε με την ιστορία σου,
είτε με τις γνώσεις σου
φυσικά και είσαι ευπρόσδεκτος
στο εγχείρημα του off the record :}
καλό βράδυ!!!!
Τπέροχος ύμνος στη ζωή, μας γαληνεύει
όμορφη γραφή κι ανάλαφρη σαν μπάτης δροσερός
πολύ χαίρομαι που σας βρίσκω
καλό βράδυ
Eυχαριστώ όλους τους φίλους για τα όμορφα σχόλια!
Η παραλία είναι το Παλιούρι στην άκρη της Κασσάνδρας στη Χαλκιδική, η φωτογραφία του ονειροβάτη (Μάϊος 2007)
Φαίδρα Φις καλώς ήρθες στον σκοινοβάτη!
ευχαριστώ,
καλώς σας βρίσκω
καλημέρα
Πώς να μην νιώθω τόσους μήνες μετά
την ενσάρκωση των λόγων...
Εδώ και τώρα...
αφού όταν ανταμώνουν οι ψυχές
ο χρόνος γίνεται άχρονος
κι ο τόπος άπειρος...
Εξω από σύνορα...οι αισθήσεις κυρίαρχες σε ένα παιχνιδι δίχως τέρμα...
Σε ευχαριστώ.
Για όλα.
Μου λείπεις.
Δημοσίευση σχολίου