Τρίτη 30 Ιουνίου 2009

ΒΑΘΥ ΓΑΛΑΖΙΟ


.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
VI
.
Σε μάτιασαν οι νύφες του βυθού
Οι λευκές του μαϊστρου ερινύες
Ανάβοντας τη ζήλια του κορμιού
Μα όταν γελάσαν οι ανυφάντρες του ήλιου
Που φιλοδόξησαν ένα καμάρι επίγειο
Άξαφνα πήρες τη βαφή του απείρου.
.

Τώρα καθώς πατάω μες τις πλαγιές
Στα κουκουνάρια που φυσώντας έστρωσεν
Άνεμος γητευτής με χείλια βαθυγάλαζα
Καθώς γλιστράω στα τσάμια της κατηφοριάς
Κι ανοίγω τα φτερά στο βλέμμα σου το απέραντο

.
Καθώς ταιριάζω στου βοριά το στόμα μια υμνωδία
Μου φέγγει ο κόλπος το βαθύ μουρμούρισμα της άμμου
Και βλέπω ανθούς να πέφτουνε στα καθαρά νερά
Φύκια μελαχρινά στου φλοίσβου το νανούρισμα
Κανάτια υπομονετικά στου Αιγαίου τα παραθύρια.

.
Και βλέπω ακόμα ένα και μόνο βαθύχρωμο πουλί
Να πίνεται απ' το αίνιγμα της αγκαλιάς σου
Όπως η νύχτα πίνεται από την αυγή
Όπως η αίγλη από τις μορφές των αγαλμάτων.
.
Οδυσσέας Ελύτης .
"ΗΛΙΟΣ Ο ΠΡΩΤΟΣ"
.
φωτογραφία: "Ονειροβάτης"

4 σχόλια:

jacki είπε...

Χμμμ κάποιος μάλλον είναι κοντά σε θάλασσα....


:)

Εδώ ο καιρός θυμίζει φθινόπωρο..
Αλλά μας αρέσουν και οι βροχές..
Πολύ όμορφο το ποιήμα.

Ανώνυμος είπε...

Απογευμα
Κι η αυτοκρατορικη του απομονωση
Κι η στοργη των ανεμων του
Κι η ριψοκινδυνη αιγλη του
Τιποτε να μην ερχεται Τιποτε
Να μη φευγει
Ολα τα μετωπα γυμνα
Και για συναισθημα ενα κρυσταλλο.

‘’Ελύτης:του Αιγαίου 3’’

Εύχομαι να είσαι κάπου εκεί ανάμεσα σ’ ένα Αιγαίο και ένα βαθύ γαλάζιο

Τη θερμή μου καλησπέρα
Κόκκινο Φτερό!

skoinovatis είπε...

Μάλλον κάποιος έβγαλε παλιές φωτογραφίες από την μνήμη: θάλασσα...(Σίφνος πριν από 3 χρόνια)
Κι εδώ στη γειτονιά μας ο καιρός ενάντια στη μνήμη επιμένει φθινοπωρινά...
Χαίρομαι που σ' άρεσε το ποίημα
Jacki μου!

skoinovatis είπε...

" Θα ρουφήξω όλη τη τρικυμία από το λακκάκι του λαιμού σου, θα ξεκλειδώσω έναν – έναν τους σπονδύλους σου για να χωρέσει εκεί όλο το ‘’ω’’ των οκτακοσίων χιλιάδων αριθμών. Κι όταν μεταμορφωθείς σε εισιτήριο απεριόριστης διαδρομής θ’ ανοίξω το παράθυρο με τις πολυσύλλαβες λέξεις, εκείνες που δεν μας αντέχουν γιατί θα μυρίζουμε αλήθειες. Τότε θα γίνουμε αερόστατα..."

Mist(απόσπασμα)
Δεν είμαι εκεί σύννεφο που ακουμπάει τη γη...
αλλά θα πάρω το αερόστατο σου και θα πάω...
Βζιιουιιουνν...την αγάπη μου!