"Η νύχτα απέρχεται. Ξανά θα μας γεννήσει η μέρα.
Από τον πρότερο μας βίο δεν κρατάμε τίποτα.
Ξένος στο αύριο, απόξενος απ' το χτες,
την άγνωστην υπόλοιπη ζωή αρχίστε σήμερα.
Άδικα επαίρεσαι για τα πολλά σου χρόνια γέροντα.
Περάσανε. Και ότι παρήλθε, άνθρωπε, δεν υπάρχει."
Παλατιανή Ανθολογία
"Μίνως Βολανάκης"
6 σχόλια:
Κάθε αρχή και δύσκολη. Μα θα αρχίσουμε, αγαπητέ Σκοινοβάτη... Μα γίνεται να μην κρατήσουμε τίποτα, τίποτα από τον πρότερο βίο μας; Ποιο θα 'ναι το χρώμα μας, πες ποιο...
απ'τον πρότερο βίο μας
τις μνήμες μόνο...
σαν άρωμα
σαν νότα
σαν χρώμα
τις μνήμες...ναι
μόνο μη γίνουν μνήμα
ενώ η ζωή θα περνά δίπλα μας
χωρίς να μας αγγίζει
@Πως δε γίνεται αγαπητή μου vel...
Ναι, τίποτα, τίποτα από τον πρότερο βίο μας...
Όσο λιγότερα έχεις, τόσο πιο ελεύθερη είσαι...
Το χρώμα μας θα είναι
διάφανο βαθύ...εε;
@"κλείσε το βιβλίο
κρύβει πολλά μα όχι την ψυχή μου
ως τα μάτια σου ανύψωσέ με
εκεί θα με βρεις..."
Καληνύχτα καλές μου νεράϊδες...
καληνύχτα πανσέληνε πρίγκηπα...
Αγαπητέ φίλε Αντώνη
χάρηκα για πολύ που ανακάλυψα το blog σου.
Βλέπω ότι το blog σου αντανακλά την ευαισθησία σου και την ευγένεια του χαρακτήρα σου.
Συνέχισε να μας φτιάχνεις την διάθεση και να ομορφαίνεις την μπλογκόσφαιρα
" νύχτα
πού λύνεις το λαύρο περιδέραιο των ωρών;
δαγκώνω νόμισμα ευχών και το ρίχνω σεσημασμένο στο πηγάδι σου
σχοινί αγοράζω για του καιράκου τους σκαρμούς
και το κουπί
χρόνια εφύτρωνε στο σχήμα σου η υδρόφιλη φτελιά...
περάστε δώρα εσείς παντάνασσες
τα θρύψαλα παράθυρα των ενστάσεων.."
"φύκι τηλεγράφημα"
Σωκράτης Ξένος
Δημοσίευση σχολίου