Πρέπει πάντα να 'ναι κανείς μεθυσμένος. Αυτό είναι όλο : το μοναδικό θέμα. Για να μη νοιώθετε το φρικτό βάρος του Χρόνου, που σπάει τους ώμους σας και που σας γέρνει προς τα κάτω, πρέπει να μεθάτε ασταμάτητα. Με τι όμως; Με κρασί, με ποίηση ή με αρετή, όπως σας αρέσει. Μεθύστε όμως.
Κι αν καμιά φορά, στα σκαλοπάτια κάποιου παλατιού, στο πράσινο χορτάρι κάποιου λάκκου, στη βαθειά μοναξιά του δωματίου σας, ξυπνήστε, και το μεθύσι έχει ελαττωθή ή χαθή, ζητήστε από τον αέρα, από το κύμα, από τ' αστέρι από το πουλί, από το ρολόϊ, απ' όλα όσα τραγουδούν, απ' όλα όσα μιλούν, ρωτήστε τι ώρα είναι' κι ο αέρας, το κύμα, τ' αστέρι, το πουλί, το ρολόϊ θα σας απαντήσουν : "Είναι η ώρα για μεθύσι ! για να μην είστε οι βασανισμένοι σκλάβοι του χρόνου, μεθύστε αδιάκοπα ! Με κρασί, με ποίηση ή με αρετή, όπως σας αρέσει..."
Charles Baudelaire
Μετάφραση: Ιωάννας Ευσταθιάδου - Λάππα
