Περιγραφές της φύσης

Κατά τη γνώμη μου, οι περιγραφές της φύσης πρέπει να είναι εξαιρετικά σύντομες και όχι άκαιρες. Κοινοτοπίες όπως: "Ο ήλιος που έγερνε κολυμπώντας στα κύματα της σκοτεινής θάλασσας σκορπούσε το πορφυρό χρυσάφι του" κτλ., "Τα χελιδόνια πετώντας πάνω από την επιφάνεια του νερού κελαηδούσαν χαρούμενα" - τέτοιες κοινοτοπίες πρέπει να τις καταργήσεις. Στις περιγραφές της φύσης πρέπει να καταπιάνεσαι με μικρές λεπτομέρειες, οργανώνοντάς τες με τέτοιον τρόπο, ώστε, όταν τις διαβάσεις και κλείσεις τα μάτια, να δεις την εικόνα.

Για παράδειγμα, έχεις μια φεγγαρόλουστη νύχτα αν γράψεις ότι στο φράγμα του νερόμυλου τρεμόσβηνε σαν λαμπερό αστεράκι ένα μικρό κομματάκι γυαλιού από ένα σπασμένο μπουκάλι, και κύλησε σαν μπάλα η μαύρη σκιά ενός σκυλιού ή ενός λύκου κτλ. Η φύση έχει ζωντάνια όταν δεν απαξιοίς να συγκρίνεις τα δικά της φαινόμενα με τις ανθρώπινες πράξεις.

"Περιγραφές της φύσης: ιδιαιτερότητες"

Προς Αλ. Π. Τσέχοφ - Μόσχα 19 Μαίου 1886

.

Οι περιγραφές της φύσης είναι καλλιτεχνικές. Είστε πραγματικός τοπιογράφος. Μόνο που ο συχνός ανθρωπομορφισμός - όταν η θάλασσα αναπνέει, ο ουρανός κοιτάζει, η στέπα λιάζεται, η φύση ψιθυρίζει, μιλάει, λυπάται κτλ. - αυτοί οι παραλληλισμοί κάνουν τις περιγραφές κάπως μονότονες, κάποτε γλυκανάλατες, κάποτε αόριστες. Τη γλαφυρότητα και την εκφραστικότητα στις περιγραφές της φύσης τις πετυχαίνουμε μόνο με την απλότητα, με τέτοιες απλές φράσεις όπως "ο ήλιος έδυσε", "νύχτωσε" κτλ. - κι αυτή η απλότητα σας χαρακτηρίζει σε έντονο βαθμό, όπως σπάνια χαρακτηρίζει τους λογοτέχνες.

"Περιγραφές της φύσης: απλότητα"

Προς Μ. Γκόρκι - Γιάλτα 3 Ιανουαρίου 1899

.

ΑΝΤΟΝ ΤΣΕΧΟΦ (Η τέχνη της γραφής)

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: ΒΑΣΙΛΗΣ ΝΤΙΝΟΠΟΥΛΟΣ