Τι είναι θέατρο σήμερα; Τι άλλο μπορεί να είναι θέατρο σήμερα; Ποιός είναι ο ρόλος του; Η χρησιμότητά του; Τι μπορεί να μας ενδιαφέρει από το θέατρο, σήμερα; Τι μπορεί να είναι, επίσης, θέατρο και δεν το φανταζόμαστε; Τι είναι θεατρική γραφή -έργο- για ένα σύγχρονο σύνολο ανθρώπων μέσα στη διαδικασία της πρόβας; Πως μπορεί να προκύψει " ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΗ ΓΡΑΦΗ ", που να αιχμαλωτίζει το ΤΩΡΑ;
Τι σχέση έχει το θέατρο σα διαδικασία, σαν πράξη, σαν πρακτική με τη ζωντανή πραγματικότητα γύρω μας; Ποιά η σχέση του θεάτρου με την πόλη; Ποιά είναι η σχέση του ηθοποιού με τον άνθρωπο της πόλης; Τι είναι Υποκριτική, σήμερα; πως γράφεται η πραγματικότητα μέσα από την υποκριτική; Πως γίνεται λογοτεχνία; Η διαδικασία σύνθεσης μιας παράστασης από την αρχική ιδέα μέχρι το τελικό φως. Η πρόβα ως καταγραφή μιας ειδικής λογοτεχνίας που ανεπιφύλακτα θα την λέγαμε θεατρική.
Τα θέματα στα οποία επιστρέφαμε ήταν αξίες, αξίες όλων των ειδών, ομολογία, πίστη, πίστη ξανά, ταυτότητα - " ποιος στέκει δίπλα σου ", τι είναι Χορός, τι είναι πληθυντικός, το ντοκουμέντο, το ατύχημα ( η δραματουργία ως συνθήκη, ΔΙΧΤΥ _ ΠΕΔΙΟ ΔΥΝΑΜΕΩΝ που έτσι μπορεί να αιχμαλωτίζει την πραγματικότητα, ΤΟ ΑΤΥΧΗΜΑ και να μας δικαιώσει ), το θέατρο σήμερα, η Σιωπή. Η σιωπή επί σκηνής και το κυριότερο' τι είναι Χρόνος. Τι είναι Χρόνος επί σκηνής; Τι σχέση έχει με τον άλλο χρόνο που τρέχει δίπλα σου, έξω, στο ρολόι σου;
Το θέατρο ως εργαλείο / ΜΗΧΑΝΗΜΑ που καθιστά διαφανή την Ιστορία που τρέχει. Τότε οι ηθοποιοί έγιναν ντοκουμέντα του τώρα, της πόλης, της ιστορίας, του εαυτού τους. Μετατρέπονται σε ενδιάμεσα ( media ), ΑΓΓΕΛΙΟΦΟΡΟΥΣ - ο άνθρωπος : ΜΕΣΣΙΑΣ ενός άγνωστου δρόμου.
Η ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ ΩΣ ΔΡΑΜΑΤΟΥΡΓΙΑ, ένας μηχανισμός που να εξυπηρετεί σε απόλυτα μέτρα ό,τι φανταζόμαστε, μετατρέποντας τη φαντασία σε αληθινή οσμή ιδρώτα.
ΕΘΝΙΚΟΣ ΥΜΝΟΣ
"Η ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ ΩΣ ΔΡΑΜΑΤΟΥΡΓΙΑ"
according to Michael Marmarinos
