3'' TΡΙΑ ΔΕΥΤΕΡΟΛΕΠΤΑ

"ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΣΤΕΡΕΟ ΝΟΒΑ;" "ΔΙΠΛΑ ΣΤΟΝ ΜΕΓΑΛΕΞΑΝΔΡΟ". ΣΤΙΧΟΜΥΘΙΑ δύο νέων μια ομιχλώδη βραδιά στη Λεωφόρο Στρατού. Μεσάνυχτα Πρωτοχρονιάς του 1997, μισή ώρα μετά την έναρξη της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας. Φυσικά και δεν θυμούνται ότι το είπαν. Σάμπως θυμούνται ότι πέρασα δίπλα τους; Σάμπως φαινόμουν;

"Ένα από τα πλέον νωπά πορίσματα της νευροψυχολογίας, βασισμένο σε μετρήσιμες κλινικές παρατηρήσεις, είναι πως κάθε άνθρωπος καθημερινά σχηματίζει με τον νου του περίπου 50.000 σκέψεις. Ίσως το νούμερο να φαντάζει κολοσσιαίο. Παρακολουθώντας πειραματικά το μυαλό μου για δέκα συνεχείς - και, όχι ιδιαίτερα συναρπαστικές - ημέρες, κατέληξα στο συμπέρασμα πως περίπου ένα ποσοστό 20% αυτών των σκέψεων είναι αναμνήσεις. Δηλαδή, 10.000 αναμνήσεις ημερησίως. "
...

ΜΕΡΙΚΕΣ ΜΕΘΟΔΟΛΟΓΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ

01 Ο αριθμός των 10.000 αναμνήσεων ανά ημέρα, προσμετράται εξίσου για όλες τις ομάδες του πληθυσμού, καθώς στο εσωτερικό του ισχύουν αντίρροπες ισορροπίες οι οποίες κρατούν τον μέσο όρο των αναμνήσεων σε αυτό το επίπεδο. Για παράδειγμα, νεογνά και γέροντες αντιμετωπίζονται αριθμητικώς ισότιμα (10.000 αναμνήσεις ημερησίως) ως πομποί αναμνήσεων, αφού η υποπαραγωγή αναμνήσεων από τα πρώτα, αντιστοιχίζεται με την υπερπαραγωγή αναμνήσεων από τους δεύτερους. Φυσικά, υπάρχουν γέροντες με άνοια, όμως υπάρχουν και βρέφη που γεννιούνται τίγκα στις αναμνήσεις.


02 Eξαιρούνται οι περαστικοί από την πόλη. Από αυτούς, υπολογίζονται μόνο: α/ εκείνοι που τη διάβηκαν αμίλητοι β/ εκείνοι που τη διάβηκαν παραμιλώντας γ/ εκείνοι που έπεσε πάνω τους η σκιά των δύο προηγουμένων.


03 Ως ανάμνηση λογαριάζεται και το επιφώνημα "αχ!". Ανεξάρτητα αν προκάλεσε χαρά, θλίψη, έκπληξη, απορία, ηδονή, οδύνη, αποτελεί τον αυτοματικό χαιρετισμό του σώματος προς έναν παλιό του γνώριμο: την εμπειρία. Την ώρα του "αχ!" την ανακαλεί, δεν τη βιώνει. Η ψυχή δεν συμμετέχει καθόλου σε όλα αυτά. Ξέρει ότι έχει όλο τον χρόνο μπροστά της για να το στραγγαλίσει αυτό το "αχ!".


04 Οι αναμνήσεις όσων βρίσκονται κάτω από τη γη αυτής της πόλης (τυμβωρύχοι, πωλητές σε υπόγεια καταστήματα, καθαριστές υπονόμων, πανεπιστημιακοί σε εξέλιξη, βριλ, χειριστές σκαπτικών μηχανημάτων που έχασαν εντελώς τον δρόμο τους) λογαριάζονται για διπλές. Η ανάμνηση τους κατά τη στιγμή της έκλυσής της διχοτομείται. Το ένα μέρος παρακρατείται από τις δυνάμεις του σκότους ως οβολός για να επιστρέψουν στην επιφάνεια των ανθρώπινων όντων. Το άλλο τους συνοδεύει κανονικά στην επίγεια ζωή τους. Μα φέρει πάντοτε την ανάμνηση του ομογάλακτου έτερου μέρους. Γι αυτό και οι άνθρωποι αυτοί περπατούν σκυφτοί, κλαίνε αναίτια ή κλέβουν τις αναμνήσεις των άλλων.


05 Οι αναμνήσεις όσων βρίσκονται σωληνωμένοι σε θάλαμο εντατικής, όσων ξεθωριάζουν έγκλειστοι σε σιδερόφρακτο κελί, όσων διαπερνούν ξημερώματα την παραλιακή μ' ένα γκάζι και τα μάτια κλειστά, όσων παρίστανται στην κηδεία προσώπου με το οποίο φιλήθηκαν συνειδητά εν ζωή, ή όσων αντικρίζουν σπαρταριστό δίκιλο ιερισσιώτικο φαγγρί στην αγορά. Σάββατο μεσημέρι, λογαριάζονται για μισές. Η ανάμνηση τους κατά τη στιγμή της έκλυσής της διχοτομείται. Το ένα μέρος το καταπίνουν η πληγή, το κελί, ο δρόμος, ο τάφος, το στόμα του φαγγριού, για να κλείσουν και να επιτρέψουν έτσι στα ανθρώπινα όντα να πορευτούν στη ζωή τους. Το άλλο τους συνοδεύει συνεχώς, όπου κι αν βρίσκονται. Και φέρει τη μνήμη του ομογάλακτου έτερου μέρους. Γι' αυτό και οι άνθρωποι αυτοί περπατούν σκυφτοί, γελούν αναίτια ή δανείζουν τις αναμνήσεις τους στους άλλους.


06 Οι αναμνήσεις όσων βρίσκονται σε διαρκή κατάσταση απορίας, απόκρυψης ή αποκάλυψης (συγγραφείς, δοσίλογοι, εξωγήινοι, νεκροί) λογαριάζονται για τριπλές. Η ανάμνηση τους κατά τη στιγμή της έκλυσής της τριχοτομείται. Το ένα μέρος το στέλνουν στην αναμετάδοση. Το άλλο το κρατούν κρυφό για ώρα ανάγκης. Το τρίτο δεν ξέρουν τι να το κάνουν.


07 Είναι σπάνιο, μα ενίοτε συμβαίνει, ένας άνθρωπος την ώρα που ονειρεύεται να θυμάται φωναχτά την εν εγρηγόρσει ζωή του και να τη μεταγγίζει στα άλλα πλάσματα του ονείρου του, αφηγούμενός την με μορφή αναμνήσεων. Αυτές οι αναμνήσεις δεν λογαριάζονται έξτρα, καθώς α/ και στην εν εγρηγόρσει ζωή μας το ίδιο δεν κάνουμε; β/ δεν έχει ξεκαθαριστεί με βεβαιότητα πως η παρούσα ζωή είναι εν εγρηγόρσει ζωή γ/ δεν έχω ιδέα γιατί.


08 Οι αναμνήσεις τις οποίες αφηγούνται μέσα σε ένα βιβλίο τα πρόσωπα ενός λογοτεχνικού έργου λογαριάζονται ως διπλές: α/ όταν τις έχει ξεχάσει πια κι ο ίδιος ο συγγραφέας β/ εάν όταν τις έγραφε άκουγε αλιγάτορες να ξύνουν τη λαδομπογιά της εξώπορτας του γ/ εάν δεν έχουν αντίρρηση τα ίδια τα πρόσωπα που τις αφηγούνται. Δεν λογαριάζονται καθόλου: α/ εάν ο βιβλιοπώλης είναι αχρείος β/ εάν τα ίδια τα πρόσωπα που τις αφηγούνται υποκρίνονται πως η αθανασία τα αφήνει παγερά αδιάφορα, με φράσεις του τύπου "Αχ Μαριέτα, όλους το σκουλήκι θα μας φάει, μάστευσον ευλογημένη" γ/ εάν μέσα στο βιβλίο δεν αναφέρεται ούτε μια φορά η αγαπημένη μου λέξη 'σιθρού'. Σε όλες τις υπόλοιπες περιπτώσεις, λογαριάζονται ως μονές, αρκεί το βιβλίο να αναγνώσθηκε μέσα στην πόλη ή σε ακτίνα είκοσι χιλιομέτρων από αυτήν.


09 Υπάρχουν αναμνήσεις που εκλείονται κεκαλυμμένα, με τρόπο εντελώς σωματικό, ή πολύ καθυστερημένα. Έχουν καταγραφεί περιπτώσεις ανθρώπων που τα μαλλιά τους άσπρισαν μέσα σε ένα βράδυ, που χαστούκισαν το παιδί τους ενώ αυτό κοιμόταν, που τους πήρε ο ύπνος στο τιμόνι ή που κάποιο πρωί άρχισαν να ουρούν με σηκωμένο τους το ένα πόδι. Ο αριθμός αυτών των αναμνήσεων μπορεί να υπολογισθεί μόνο κατά προσέγγιση, οπωσδήποτε όμως με φειδώ. Κάθε σαλός δεν σημαίνει πως, σώνει και καλά, είναι και αναμνηστικώς καθυστερημένος.


10 Η ποσότης των εκλυόμενων αναμνήσεων από τα ζώα, συμπεριλαμβανομένων των ασπόνδυλων και των γενειοφόρων, θα εξετασθεί σε προσεχή μελέτη.

11 Η περί φυτών μελέτη περιττεύει, καθώς, όταν τα φυτά αναμιμνήσκουν, ο άνθρωπος οφείλει να σωπαίνει.

.
.
.
.
.
.

ΣΑΚΗΣ ΣΕΡΕΦΑΣ - ΤΡΙΑ ΔΕΥΤΕΡΟΛΕΠΤΑ

"παρατηρητής"

Ο νευροψυχολόγος Νάσος Αγαθονησιώτης διαβάζει το άρθρο κάποιου συναδέλφου του, ο οποίος υποστηρίζει πως η αίσθηση της παρούσας στιγμής μέσα στον ανθρώπινο νου διαρκεί μόλις 3 δευτερόλεπτα, κι ύστερα γίνεται παρελθόν. Τότε του καρφώνεται στο μυαλό η ιδέα να υπολογίσει πόσες αναμνήσεις εκλύθηκαν στη Θεσσαλονίκη κατά τη διάρκεια του εικοστού αιώνα.

....