Τετάρτη 5 Μαρτίου 2008

-έτσι κάθισε κι αυτός σ' αυτό το σκαμνί που είναι σαν να τον περίμενε εκεί από... καταβολής κόσμου


Εγώ δεν είμαι απλά ονειροπόλος, είμαι ονειροπόλος αποκλειστικά. Η μοναδική μου συνήθεια, να κάνω όνειρα, με έχει προικίσει με μια εξαιρετικής καθαρότητας εσωτερική όραση... Γι' αυτό γνωρίζω τον εαυτό μου ολοκληρωτικά, και γνωρίζοντάς με έτσι, γνωρίζω επίσης ολοκληρωτικά την ανθρωπότητα όλη. Δεν υπάρχει χαμηλή παρόρμηση, όπως δεν υπάρχει ευγενής έμπνευση, που να μην έχει διασχίσει σαν αστραπή την ψυχή μου. Και ξέρω με ποιά συμπεριφορά καλύπτεται ο καθένας μας. Εγώ ξέρω ν' αναγνωρίζω στα βάθη του καθένα μας τις κακές σκέψεις, κάτω από τις μάσκες που φορούν, μεταμφιεσμένες σε γενναιόδωρες ή αδιάφορες σκέψεις. Ξέρω τι είναι αυτό που μέσα μας προσπαθεί να μας εξαπατήσει... Για μένα, ονειρεύομαι σημαίνει κατέχω!
Ανάμεσα από τα ελάχιστα αναγνώσματα που καμιά φορά με ευχαριστεί να διαβάζω, ξεχωρίζω, γι' αυτόν τον λόγο, τα θεατρικά έργα. Κάθε μέρα παίζονται έργα μέσα μου...
Τα πράγματα αποτελούν το υλικό των ονείρων μου: υιοθετώ γι' αυτό μια στάση αφηρημένης αλλά και υπερβολικής προσοχής σε ορισμένες λεπτομέρειες της πραγματικότητας. Για να δώσω πνοή στα όνειρα μου, χρειάζεται να ξέρω πως φαίνονται στην πραγματική τους διάσταση, τα πραγματικά τοπία και τα πρόσωπα της αληθινής ζωής. Διότι η οπτική του ονειροπόλου διαφέρει από αυτήν του ανθρώπου που βλέπει τα πράγματα. Στο Όνειρο η ματιά δεν καρφώνεται πάνω στις σημαντικές ή τις ασήμαντες πτυχές ενός δεδομένου αντικειμένου. Το μόνο σημαντικό είναι αυτό που ο ονειροπόλος βλέπει. Η αληθινή πραγματικότητα ενός αντικειμένου είναι ίσα ένα τμήμα του - το υπόλοιπο δεν είναι παρά το βαρύ τίμημα που πληρώνει στην ύλη, σε αντάλλαγμα για την ύπαρξη του στο χώρο........
NATIONAL HYMN
According to MICHAEL MARMARINOS

17 σχόλια:

cropper είπε...

Αν αναφέρεται στον ονειρόκοσμό του, μπορεί να τον συλλαμβάνει με πληρότητα που τον εξοπλίζει "με μια εξαιρετικής καθαρότητας εσωτερική όραση", αλλά -διαβάζοντας μόνο το απόσπασμα που ανάρτησες και όχι το συνολικό κείμενο- θα προσπεράσω αυτή την απόλυτη σιγουριά, γιατί μ' ενοχλούν οι εκφράσεις υπερβολικής αυτοπεποίθησης "Δεν υπάρχει χαμηλή παρόρμηση, όπως δεν υπάρχει ευγενής έμπνευση, που να μην έχει διασχίσει σαν αστραπή την ψυχή μου" και "γνωρίζω τον εαυτό μου ολοκληρωτικά, και γνωρίζοντάς με έτσι, γνωρίζω επίσης ολοκληρωτικά την ανθρωπότητα όλη" κ.λπ. (έλεος ρε μάγκα, δεν σου έχει ξεφύγει τίποτα;) και θα σταθώ στο εκπληκτικό:
"Η αληθινή πραγματικότητα ενός αντικειμένου είναι ίσα ένα τμήμα του - το υπόλοιπο δεν είναι παρά το βαρύ τίμημα που πληρώνει στην ύλη, σε αντάλλαγμα για την ύπαρξη του στο χώρο..."

Γενικώς, πολύ ενδιαφέρων τύπος ο Μαρμαρινός.

cropper είπε...

Στο προηγούμενο σχόλιο, εξέλαβα το κείμενο ως απόσπασμα από συνέντευξη του Μαρμαρινού.

Σε περίπτωση που είναι απόσπασμα από θεατρικό του κείμενο, φυσικά, δεν ισχύει το σχόλιο. Αντίθετα, ενισχύεται ο θαυμασμός κι απλώνεται σ' όλο το απόσπασμα.

Μία μόνο απορία μένει. Σαν διερώτηση:
Γιατί ένα κείμενο που απολαμβάνουμε σε συνθήκη τέχνης, δεν το αποδεχόμαστε -πάντα- σε συνθήκη πραγματικότητας;
(Ο πληθυντικός περιλαμβάνει, κατ' αρχήν, μόνον εμένα.)

skoinovatis είπε...

Δεν είναι απόσπασμα από συνέντευξη του Μαρμαρινού, φίλε Cropper. Στο βιβλίο υπάρχουν διάφορα κείμενα θεατρικά και μη, όπως και ποιήματα, στίχοι και άλλα...
Το συγκεκριμένο είναι αυτόνομο και μπορείς να το πάρεις όπως θέλεις, θα μπορούσε να είναι μονόλογος ή απόσπασμα από θεατρικό έργο...
Ο ίδιος ο συγγραφέας περιγράφει το βιβλίο ως "Ενα θεώρημα για την ομαδικότητα - Η σκηνοθεσία ως δραματουργία"
Λέει πριν τον πρόλογο:
Ας μιλήσει κάτι παλιότερο για μένα.
...όπως στο σινεμά καταγραφής, έτσι και εδώ, ένα ΝΤΟΚΥΜΑΝΤΕΡ.
...όπως ένα βιβλίο που αφηγείται για μένα, που αφηγούμαι, ό,τι είδα, ό,τι έζησα, αυτή την εποχή του Εθνικού μας Ύμνου.

Δεν ξέρω αν έγινα σαφής...;)
Πάντως είναι ένα ενδιαφέρον βιβλίο (εκδόσεις ΚΟΑΝ)κι έχει άμεση σχέση με τον θεατρικό λόγο, την δραματουργία γενικά.
Ο σκοινοβάτης συμφωνεί μαζί σου σε πολλά και βρίσκω εξαιρετικα ενδιαφέρον τύπο τον Μαρμαρινό, τα κείμενα, καθώς και τις δουλειές του στο θέατρο, όσες έχω δει...
Για την απορία σου, έχω να πω:
Έλα ντε...Γιατί;))
Να 'σαι καλά cropper!
Την καλημέρα μου!!!

Roadartist είπε...

"ονειρεύομαι σημαίνει κατέχω"
"Κάθε μέρα παίζονται έργα μέσα μου..."
Απο το κείμενο απομόνωσα αυτές τις δύο φράσεις..οι οποίες 'μίλησαν' πολύ μέσα μου..
Δηλώνω ονειροπόλα..με τις θετικές και τις αρνητικές εκδοχές..του όρου..
Τη καλησπέρα μου Σκοινοβάτη :)

ΙΠΠΟΛΥΤΗ είπε...

''ονειρεύομαι σημαίνει κατέχω''
αυτό διαλέγω εγώ αν και όλο το κείμενο έχει ενδιαφέρον

πόση ενέργεια παίρνεις όταν''αγγίζεις''ένα σου όνειρο...

να είσαι καλά και ...ονειρεμένα

Μαύρος Γάτος είπε...

Φίλε μου πάνε πιά οι Ονειροπόλοι σε αυτόν τον κόσμο, τέλειωσαν- απέμειναν μόνο οι Ονειροπώλες

και πουλάνε ακριβά

cropper είπε...

ΠΕΡΙ ΚΑΤΟΧΗΣ
ΚΑΙ ΑΛΛΩΝ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΩΝ

Δεν είναι μου εύκολο να επανέλθω, γιατί έτσι φανερώνω τη μιζέρια μου.
Πέστε της ηλικίας, πέστε των εμπειριών ή της ιδεολογίας, πάντως και κάπως μιζέρια.
Ωστόσο, κι επειδή ο Σκοινοβάτης μ’ έκανε να αισθάνομαι άνετα εδώ μέσα (πες το μου αν καταχρώμαι), θα υποβάλλω μια μικρή ένσταση, μια ενστασούλα.
Στο ρήμα «κατέχω», που βλέπω να επαναλαμβάνεται στην μη έχουσα ανάγκη συστάσεων Roadartist και στην απίθανη Ιππολύτη.

Η κατοχή, λοιπόν, με πάει στην ύλη. Και στην αντιμετώπιση του πνεύματος ως στοιχείου υπεροχής. Θα προτιμούσα –αν επιτρέπετε και μετά συγχωρήσεως- το ρήμα «είναι» από το κατέχειν, για να θυμηθούμε τον Έριχ Φρομ.
Θα προτιμούσα
να είμαι τα αισθήματα, παρά να τα κατέχω.

((Η αλήθεια είναι ότι μ’ αυτό το σχόλιο ήθελα να πω «ευχαριστώ Roadartist που θυμήθηκες τη Μελίνα, κολλητά με τη γιορτή της γυναίκας». Αλλά πώς να το κάνω ξεχωριστό το ευχαριστώ πίσω από 111 σχόλια.))

((Η αλήθεια είναι ότι ήθελα να πω ευχαριστώ στην Ιππολύτη, που σαν
Τοξεύτρα εικόνα
σε ανυπόταχτο καλπασμό με παρασέρνει


(όμως εγώ, μονίμως)
Κατεβαίνω
στο σκοτάδι

κι έτσι,
χωρίς σκοινιά και γέφυρες

κλαδιά μπήξε βαθιά
σε σπλάχνα θεριού θεού,
σε θέλω ονειρογέννητα...
))

Μετά συγχωρήσεως, σας το είπα ήδη.

skoinovatis είπε...

Ονειροπόλα roadartist!
Συνέχισε να κατέχεις τα όνειρα...
Εύχομαι πολλά έργα μέσα σου...!
Την καλημέρα μου...!!!

skoinovatis είπε...

Και εσύ να είσαι καλά και...ονειρεμένα Ιππολύτη!
Νομίζω ότι η ενέργεια είναι τεράστια, αρκεί τ' όνειρο να μην είναι εφιάλτης.
Καλημέρα!!!

skoinovatis είπε...

Φίλε μαύρε γατούλη, γιατί είσαι τόσο σκληρός με τα όνειρα;
Έχεις δίκιο, παράγινε με τους ονειροπώλες, περισσεύουν αυτές τις εποχές (πάντα υπήρχαν, απ' την αρχαιότητα).
Πουλάνε και ακριβά και φθηνά, όνειρα για όλα τα βαλάντια...
Παρόλα αυτά Μίλτο μου πάντα θα υπάρχουν ρομαντικοί, ονειροπόλοι.
Τα όνειρα είναι αρχή δημιουργίας, κινητήριος δύναμη, και καμιά φορά καταλήγουν μικρά θαύματα.
Σου αφιερώνω ένα κομμάτι του Λάκη, αυτού με τα ψηλά ρεβέρ:
"...
Όμως με τίποτα, με τίποτα,
δεν μπορείς να μου στερήσεις το όνειρο
Δικαίωμα στο όνειρο...
Δικαίωμα στο τίποτα..."

Την καλημέρα μου, και μη χάνεσαι...
Ο Σκοινοβάτης θέλει να τα πείτε από κοντά!

skoinovatis είπε...

Φίλε Cropper!
Δεν χρειάζεται να πω τίποτα.
Ο σκοινοβάτης χαίρεται που αισθάνεσαι όμορφα εδώ μέσα, και μπορείς να υποβάλλεις ότι θέλεις...όποτε θέλεις!
Για το σχόλιο εγώ τι να πω;
Είναι πολύ όμορφο...
Αλλά θα προτιμούσα να απαντήσουν οι κυρίες.
Χαίρομαι επίσης που μου θύμησες ...
αγαπημένο
το οποίο παραθέτω:

ΨΙΘΥΡΟΙ

να σκαρφαλώνω ορίζοντες

λύτρωση η αγάπη
κι απόγνωση η αχίλλειος πτέρνα της

διαμπερής να σκαρφαλώνω ορίζοντες
σε διάσελα και ανθισμένους λόφους,
έλπιση τα λόγια σου
βράχο θρυμματίζουν ανίατης ανίας,
άχρωμης σιγής αντίδοτο,
ηφαιστείου έκρηξη η παρουσία σου
ορυκτή μοναξιά εξοστρακίζει
δωρίζοντας έδαφος γόνιμου δίαυλου

μη μείνεις αιωρούμενος για πολύ...
φαράγγι άπατο το ίσως
ίλιγγος...
μην κοιταχτείς σε λίμνη ενδοιασμού
γιατί θα αναγνωρίσεις
κάποιον που σου μοιάζει
μα δε θα είσαι εσύ

άυλη γέφυρα αέρινη,
πέτα σχοινιά,
κλαδιά μπήξε βαθιά
σε σπλάχνα θεριού θεού,
σε θέλω ονειρογέννητα...

μην η ευτυχία μας προσπεράσει...
θα λυπηθώ
αν κάποτε σε βρω
αν άδοξα θα σ' έχω χάσει

άκου
κλαίει λευκή του δρόμου μου
η πυξίδα
τη λύπη σου ενδύθηκε βορρά
ανατολή έξω απ'το γέλιο σου
δε δείχνει
και δύση άλλη απ' τα κλειστά σου βλέφαρα
δε νιώθει

νύστα έπιασε τις αντιστάσεις μου
και στάσεις άλλες δε χαλαλίζω
σε άστοχους αστόχαστους τοξότες...

του ανέμου εσύ η δρασκελιά
κι εγώ με χιόνι στα μαλλιά...


Πολύ καλημέρα σας!

skoinovatis είπε...

Το ποίημα από:
http://ippolyte.blogspot.com

ΙΠΠΟΛΥΤΗ είπε...

φίλε Gropper,προτιμώ να είμαι τα αισθήματα παρά να τα κατέχω...
συμφωνώ μαζί σου
αλλά το΄''ονειρεύομαι σημαίνει κατέχω''με πάει πιο πολύ στη φαντασία,την εμπνευση,στην διάθεση αλλά και στη δυνατότητα για''απόδραση''

να είσαι καλά και όσο πιο κοντά στα όνειρά σου

σκοινοβάτη μου,με συγκίνησες σήμερα
σ΄ευχαριστώ ονειρογέννητα

vel... είπε...

Σαν ονειρόπολα θα ήθελα να εμπλακώ σε "πείραμα" συνειδητού ονειρέματος (με επηρέασε ο Χαρδαβέλας; όχι καλέ! απλά έτυχε) και να σας συναντήσω απόψε όλους γαληνεμένους και υγιείς. Μόνο που θα 'θελα αύριο κάτι να μείνει από το όνειρο στη δική σας πραγματικότητά

Θέλω να είστε καλά, πολύ καλά. Και να περνάτε όμορφα

ερμία είπε...

υπο μιάν έννοια,"κατέχω" σημαίνει έχω κατακτήσει πλέον,πέρασα δια πυρός (πνευματικού τε και υλικού)και κατάφερα να φθάσω στο επιθυμητό..

το χάρηκα πολύ παρακολουθώντας τη κουβέντα σας με αφορμή τον όμορφο λόγο τού cropper.
μού άρεσε και το κείμενο τού Μαρμαρινού και με παίρνει με το μέρος του.ο "λόγος" που μπορώ να δεχτώ την ..υπερβολή είναι καθαρά ..αισθητικός.γιατί η υπερβολή νομίζω πως είναι η ουσία τής "δράσης" του.δανείζομαι-σαν ..υπερασπιστική γραμμή-αντίστοιχους ζωγράφους που ξεκινούν απο τη "θέση" πως το γενικό πλαίσιο είναι αυτό που καθορίζει την (όποια ) θέση εκφράζει η τέχνη..

skoinovatis είπε...

Aγαπητή vel...
Χθες βράδυ η συνάντηση μας ήταν ονειρική.
Χόρευες υπέροχα, τόσο όμορφα, τόσο γαλήνια.
Σήμερα είσαι μακριά, κι ο σκηνοβάτης κρατάει στην μνήμη το χαμόγελο σου, το άρωμα σου και την αγγελόσκονη που άφησες στο ονειροδιάβα σου!
Ονειροπόλα διάφανη νεράϊδα, κι εσύ πολύ καλά και να περνάς όμορφα!
Φιλιά!

skoinovatis είπε...

Ερμία μου! Ως απάντηση στο όμορφο αυτό σχόλιο ο σκοινοβάτης θα σου θυμίσει τον μύθο του Πυγμαλίωνα...
Και θα σου αφιερώσει την επόμενη ανάρτηση του, που έγινε με αφορμή αυτές τις σκέψεις σου και την ιδιότητα σου(την καλλιτεχνική).
Ευχαριστώ για την αφορμή!
Να 'σαι πάντα καλά!!!