.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Άνθρωποι σοβαροί και αξιόπιστοι διηγούνται (όμως ο Αλλάχ ξέρει περισσότερα) πως τα παλιά τα χρόνια, ζούσε στα νησιά της Βαβυλωνίας ένας βασιλιάς, που μάζεψε τους αρχιτέκτονες και τους μάγους του και τους διάταξε να χτίσουν ένα λαβύρινθο, τόσο περίπλοκο και τόσο έξυπνα φτιαγμένο, που λογικός άνθρωπος δεν τολμούσε να μπει και όσοι έμπαιναν χάνονταν. Το εγχείρημα αυτό αποτελούσε σκάνδαλο, γιατί η σύγχυση και το θαύμα είναι έργα μοναχά του Θεού και όχι των ανθρώπων. Με το πέρασμα του καιρού, ήρθε στην αυλή του ένας βασιλιάς από την Αραβία, και ο βασιλιάς της Βαβυλωνίας (για να γελάσει με την αφέλεια του μουσαφίρη του) τον έβαλε στον λαβύρινθο, όπου περιπλανήθηκε μπερδεμένος και βαθιά ταπεινωμένος ώσπου έγειρε ο ήλιος. Τότε πια προσευχήθηκε και, με την βοήθεια του Θεού, βρήκε την πόρτα. Από τα χείλια του δεν βγήκε κανένα παράπονο' είπε μονάχα στο βασιλιά της Βαβυλωνίας ότι αυτός έχει στην Αραβία ένα λαβύρινθο καλύτερο και, αν θέλει ο Θεός, μια μέρα θα του τον δείξει. Ύστερα γύρισε στην Αραβία, μάζεψε τους στρατηγούς του και τους άρχοντες και ρήμαξε τα βασίλεια της Βαβυλωνίας' το 'φερε μάλιστα η μοίρα και γκρέμισε τα κάστρα της, σύντριψε το στρατό κι έπιασε αιχμάλωτο και τον ίδιο τον βασιλιά. Έβαλε και τον δέσαν πάνω σε μια γρήγορη καμήλα και τον πήγαν στην έρημο, όπου του είπε: "Ω άρχοντα του Χρόνου, ουσία και μυστήριο του αιώνα! Στη Βαβυλωνία, θέλησες να με κάνεις να χαθώ σ' ένα λαβύρινθο μπρούτζινο, με πόρτες, τοίχους και σκάλες αμέτρητες. Τώρα, έδωσε ο Παντοδύναμος να σου δείξω τον δικό μου, που ούτε σκάλες έχεις ν' ανεβείς, ούτε πόρτες να παραβιάσεις, ούτε στοές απέραντες να διασχίσεις, ούτε τοίχους να σταματάν το δρόμο σου".Ύστερα τον έλυσε και τον άφησε στα βάθη της ερήμου, όπου πέθανε απ' την πείνα και την δίψα. Δοξασμένος να 'ναι Εκείνος που δεν πεθαίνει.
R.F. Burton, The Land of Midian Revisited (1879)
J. L. Borges
Σύντομες και παράξενες ιστορίες
Μετάφραση: Δημήτρης Καλοκύρης - Αχιλλέας Κυριακίδης
