Τετάρτη 21 Μαΐου 2008

Γουρούνια στον Άνεμο

.

.
.
.

.
.
.

.
.
.
.
.
.
.
.
.
.

Στη ζωή του δεν κατάφερε και σπουδαία πράγματα, εκτός από τα λιγνιτωρυχεία και τις χειροβομβίδες κι ίσως γι' αυτό να φταίει το ότι γεννήθηκε μες στο Ροζικλαίρ και κάτω απ' το πλανητικό σύστημα του Γκλεν Μίλλερ και του Μπέννυ Γκούτμαν, που τον βομβάρδισε με μπόλικο σεληνόφως, κορνέτες, σαξόφωνα και τόνους πορφυρού λίπστικ...
Όλα άρχισαν σε κάποιο καλοκαίρι της ασετιλίνης, τότε που πέθαιναν άνυδρες οι σαύρες πάνω στα πεζούλια και τα κορίτσια που αγάπησε είχανε πια χαθεί μαζί με τις έρημες πλατείες και τις στέρνες, την εποχή που ο Σταύρος άρχισε να παίζει με το δίκαννο του πατέρα του, ο Μιχάλης ο Βιθέντε μπήκε μούτσος για το Κολόμπο, ο Ντόντος με τον Κώστα πιάστηκαν στην Πάτρα έτοιμοι να μπαρκάρουν για τη Λεγεώνα των Ξένων, ενώ παράλληλα κυκλοφορούσε κι ο πρώτος Ρόνσον στο σχήμα της Κάντιλλακ, κι αυτός ξόδευε απερίσκεπτα τους μύθους του σαβουρογαμώντας εδώ κι εκεί. Βέβαια ποτέ του δεν αρνήθηκε ότι ήταν ένα άτομο με μειωμένες αντιστάσεις και υποβαθμισμένη πνευματικότητα, γεγονός όμως που του επέτρεπε να σιχαίνεται τους χιπάδες με τα σταμπωτά μπλουζάκια, τα φρικιά που παλαντζάρανε ανάμεσα Αστερίξ και Πύλες της Ενόρασης, τους μουσάτους με τ' αμπέχωνα τύπου Βιετνάμ - τροπικάλ και υφάκι τσεγκουεβάρα, και ιδιαίτερα τις γκόμενες που χύνανε ακούγοντας τον παράνομο Ντώυτσε Βέλλε. Το σίγουρο όμως είναι ότι έπρεπε να βρει ένα γρήγορο εισιτήριο, που θα τον έδιωχνε μακριά απ' αυτή τη σκατούπολη.
.
ΝΙΚΟΣ ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ
Γουρούνια στον Άνεμο
Μυθιστόρημα
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΚΑΣΤΑΝΙΩΤΗ

.
Τα Κουρέλια τραγουδάνε ακόμα
Εδώ η ταινία

Ο Νίκος Νικολαϊδης ήταν σκηνοθέτης και συγγραφέας. Γεννήθηκε στις 25 Οκτωβρίου του 1939 στην Αθήνα όπου ζούσε και δούλευε μέχρι το θάνατο του στις 5 Σεπτεμβρίου του 2007. Ήταν ο ίδιος σεναριογράφος και παραγωγός των ταινιών που σκηνοθετούσε.
Ταινίες: Lacrimae Rerum, 1962, μικρού μήκους, Βραβείο υπουργείου Βιομηχανίας: "Καλύτερη ταινία μικρού μήκους". Άνευ Όρων, 1968, μικρού μήκους. Ευρυδίκη ΒΑ 2037, 1975, Βραβείο σκηνοθεσίας και κριτικών. Τα Κουρέλια τραγουδάνε ακόμα, 1979, Βραβείο σκηνοθεσίας και κριτικών. Γλυκιά συμμορία, 1983, Βραβείο καλύτερης ελληνικής ταινίας. Πρωινή περίπολος, 1987, Βραβείο σκηνοθεσίας. Singapore Sling, 1990, Βραβείο σκηνοθεσίας. Το κορίτσι με τις βαλίτσες, Τηλεταινία, 1993. Θα σε δω στην Κόλαση Αγάπη μου, 1999. Ο Χαμένος τα Παίρνει Όλα, 2002. The Zero Years, 2006.
Βιβλία: Ο Οργισμένος Βαλκάνιος, μυθιστόρημα 1977, Οι Τυμβωρύχοι, διηγήματα 1966. Τα Κουρέλια Τραγουδάνε Ακόμα, σενάριο 1980. Γλυκιά Συμμορία, σενάριο 1984. Ο Χαμένος τα Παίρνει Όλα, σενάριο, 2002.
.
(ΑΥΤΟΓΡΑΦΟ)
Oι νέοι θεατές μ' αγαπούν, όχι γιατί είμαι "οργισμένος", όπως μερικοί ισχυρίζονται, αλλά γιατί οι ταινίες μου δεν τους απαγόρεψαν ποτέ να με αμφισβητήσουν και ακόμα γιατί με επιμονή αρνήθηκα -γεγονός που το εκτίμησαν- τα δεκανίκια που σε τιμή προσφοράς διανέμει χρόνια τώρα η "καθώς πρέπει" Eυρωπαϊκή προοδευτική διανόηση. Aρνήθηκα αυτό το παιχνίδι της προσφοράς και της τρομοκρατίας, έστω και αν προερχόταν καμμιά φορά από τους θεατές, γιατί ήταν ένα παιχνίδι εξουσίας, μια κρατική άποψη για το σινεμά και είναι γνωστό βέβαια πως το κράτος δεν πάει ποτέ σινεμά.
Oσο για το "οργισμένος", δεν το δέχομαι σαν χαρακτηριστικό μου από την στιγμή που οι συχνότητές μου γέμισαν παράσιτα από διάφορους κάλπηδες που δίνουν συνεντεύξεις (κάθε εβδομαδιαίο ιλλουστρασιόν πρέπει να φιλοξενεί ή και να συντηρεί έναν τέτοιο) και βρίζουν τους πάντες και τα πάντα, δεν έχουν να προτείνουν κάτι τι και διεκδικούν ένα χώρο ιδιαίτερο και καθαρό που σίγουρα δεν τους ανήκει και δεν τον εκφράζουν.Tελικά όλοι αυτοί οι "απροσάρμοστοι" συγκροτούν ένα μέρος του συστήματος που ενεργεί σαν προπέτασμα καπνού για να μπορούν από πίσω να δουλεύουν ανενόχλητοι οι κρατικοί μηχανισμοί. Kαι αλλοίμονο στους κάποιος γνήσιους που πέφτουν στην παγίδα του "επώνυμου" χωρίς ποτέ να αναρωτηθούνε ποιά κέντρα αποφάσεων τους κόλλησαν την ταυτότητα του επώνυμου μοναχικού, οργισμένου, καταραμένου αναρχικού κ.τ.λ... Eρώτημα που θα προβάλλει αμείλικτο μπροστά τους απ' τη στιγμή που θα ανακαλύψουν πως το επώνυμο μπορεί να πουλάει, αλλά πουλιέται κιόλας.
N.N.

Οι φωτογραφίες είναι από:
http://www.comicorange.gr/Nikolaidis.htm