Ήμαστε ένας λαός χωρίς νόμους, αλλά είχαμε πολύ καλές σχέσεις με το Μεγάλο Πνεύμα, το Δημιουργό και Κύριο κάθε πράγματος. Πιστεύατε ότι είμαστε άγριοι. Δεν καταλαβαίνατε τις προσευχές μας. Δεν προσπαθήσατε να τις καταλάβετε. Όταν τραγουδούσαμε τους ύμνους μας στον ήλιο, στο φεγγάρι ή στον άνεμο, μας μεταχειριζόσαστε σαν ειδωλολάτρες. Χωρίς να καταλαβαίνετε, μας καταδικάζατε σα χαμένες ψυχές, μόνο και μόνο επειδή η θρησκεία μας ήταν αλλιώτικη από τη δικιά σας. Βλέπαμε το χέρι του Μεγάλου Πνεύματος σχεδόν σε κάθε πράγμα' στον ήλιο, στο φεγγάρι, στα δέντρα, στον άνεμο και στα βουνά, κάθε φορά τον πλησιάζαμε μέσα από τους μεσολαβητές του. Ήταν αυτό τόσο κακό;
Σκέφτομαι πως πιστεύαμε ειλικρινά στο Υπέρτατο Ον, μια φορά πιο δυνατά απ' ότι οι λευκοί που μας μεταχειρίζονται σαν ειδωλολάτρες. Οι ινδιάνοι με το να ζουν κοντά στη φύση και στον Κύριο της φύσης δε ζούσαν στην άγνοια.
Το ξέρατε πως τα δέντρα μιλάνε; Και όμως, μιλάνε! Μιλάνε μεταξύ τους και μιλάνε σε σας, αν τα ακούσετε. Το κακό με τους λευκούς, είναι πως δεν ακούνε! Δεν άκουσαν ποτέ τους ινδιάνους, έτσι μου φαίνεται πως δε θ' ακούσουν ούτε τις άλλες φωνές της φύσης. Κι όμως τα δέντρα μ' έχουνε μάθει πολλά: πότε για τον καιρό, πότε για τα ζώα, πότε για το Μεγάλο Πνεύμα.
ΙΝΔΙΑΝΟΙ
Μετάφραση: Σωκράτης Σκάρτσης
