Πέμπτη 15 Μαΐου 2008

Μικρό ροδάκινο





.



.



.

Μικρό ροδάκινο στόχε υψηλέ
με τόσα πρόθυμα κλαδιά
πόσο το μέτωπο σου ζήλεψε χώματα

πού είναι οι αστραπές τα ποτάμια οι γειώσεις του ήλιου
ραγδαίες βροχές και διψάς
μα κανένα θολό νερό δε θα σου πει την αλήθεια

έλα θα σου δείξω και στων δρόμων τα σώματα
τάφρους της μνήμης σε στιγμή κόκκινου πανικού
αρκετά 'ναι να σκούξει η καρδιά της πρώτης ηλικίας

μόνο μην πεις πως παιδεύτηκα στην άγνοια λύση

με σαράντα οφθαλμούς στριφογυρνώ σ' ένα σεντόνι
ως μη ελεγχόμενο επεισόδιο
κι αφού κρατά κάτι απίκραντο του αγγέλου το βλέμμα
με την αγάπη λειτουργώ τ' αδιέξοδο
Δε βρίσκω άλλο εξέχον κερί

ΣΩΚΡΑΤΗΣ ΞΕΝΟΣ


Το μουσικό κομμάτι είναι από τον δίσκο
σημύδες
σουίτα για κιθάρα
Σωκράτης Ξένος ποίηση
Κώστας Μπραβάκης μουσική
διαβάζει ο Σκοινοβάτης

Ο πίνακας είναι του: Tom Brown


ΚΩΣΤΑΣ ΜΠΡΑΒΑΚΗΣ

14 σχόλια:

Surrealist είπε...

Εξαιρετικότατη η ανάρτησή σου!
Χωρίς λόγια για χάρη της τέχνης...!
Την καλησπέρα μου φίλε skoinovati!

Γουφ είπε...

ωραία φωνή έχεις ανηψιέ.

Μαρια Νικολαου είπε...

Ναι... πραγματικα εξαιρετικη εγγραφή και η απαγγελία σου υπεροχη..
Να σαι καλα Σκοινοβατη
Την καλημερα μου και την αγαπη μου

Sideras είπε...

Καλημέρα!! Ο πίνακας του Tom Brown μου άρεσε πολύ, έχει πολύ φωτοσκίαση και χωρίς να χρησιμοποιήσει ιδιαιτέρα σκούρα χρώματα. Δεν έχω ακούσει το τραγούδι αλλά ο στοίχος έχει πολύ νόημα. Ξεχώρισα αυτό “…μα κανένα θολό νερό δε θα σου πει την αλήθεια… ”

skoinovatis είπε...

My Surrealist!
Σ' ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια!

Να κεράσω something surrealistikon:

"Είμεθα όλοι εντός του μελλοντός μας. Όταν τραγουδάμε τραγουδάμε εμπρός στους εκφραστικούς πίνακες των ζωγράφων όταν σκύβουμε εμπρός στα άχυρα μιας καμμένης πόλεως όταν προσεταιριζόμεθα την ψιχάλα του ρίγους είμεθα όλοι εντός του μέλλοντός μας γιατί ό,τι και αν επιδιώξουμε δεν είναι δυνατόν να πούμε όχι να πούμε ναι χωρίς το μέλλον του προορισμού μας όπως μια γυναίκα δεν μπορεί να κάμη τίποτε χωρίς την πυρκαγιά που κλείνει μέσα στη στάχτη των ποδιών της..."

Λίγος Εμπειρίκος μαζί με την αγάπη μου!!!

skoinovatis είπε...

Αγαπητέ θείο Γούφα'μ
Που να μ'ακούσεις να τραγουδώ στους Tallula babys...:) *

Σ'ευχαριστώ για τα καλά σου λόϊα!

Την καλημέρα μου στον Μυλοπόταμο,
και ειδικά στον καταρράκτη της Φόνισσας!!!

skoinovatis είπε...

Όλος ο ντουνιάς
μια καλημέρα ήλιος
Έχει ένα φως διαύγεια!!
Μαρία μου ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια...κι εσύ πάντα καλά!
Έχεις κι εσύ την αγάπη μου!
Φιλί

skoinovatis είπε...

Καλημέρα φίλε Sidera!
O Tom Brown είναι (συνάδελφος) bloger ζωγράφος από την Καλιφόρνια.
Συμφώνω μαζί σου. Και σε μένα άρεσε ο πίνακας, για αυτό και η επιλογή.
Χαίρομαι που σ' άρεσε το ποιήμα!
Είναι αγαπημένο!

Keep Dreaming είπε...

Me tin agapi leitourgw t'adieksodo
kai egw ;)

skoinovatis είπε...

ερΑσιτέχνη άνθρωπε
συνέχισε να λειτουργείς την αγάπη

Σου εύχομαι μια όμορφη Κυριακή!

ερμία είπε...

ποίηση υπέροχη-απο ψυχής μουσική-απαγγελία γεμάτη χρώματα
δεν γίνεται να μην το ακούς και να το ξανακούς..
έτσι γίνεται με τις εξομολογήσεις που θεμελιώνει τα πιό όμορφα πράγματα..

Ανώνυμος είπε...

" ευλογημένοι που ζήσανε τα υψηλά καλώδια των νευρώνων
πεσμένοι ολοκληρωτικά
απ` το κάμα
τις έλξεις..."

Σ.Ξ

skoinovatis είπε...

Ερμία μου, σ'ευχαριστώ για το όμορφο σχόλιο!
Να 'σαι πάντα καλά!
Θα περάσω να τα πούμε, τώρα διαβάζω για τον ντανταϊσμό!
Αυτά έχει η άσπρη αγάπη...
Σε φιλώ! Καλό σου βράδυ.

skoinovatis είπε...

Eίναι καμιά φορά δύσκολο να περιγράψεις συναισθήματα,να βρεις λέξεις να πεις...Να περιγράψεις τι; Χαρά...Αγάπη...Συγκίνηση...Τη στιγμή; Εις τας υπωρείας του Βερμίου όρους να ξαναβρεθούμε, φίλοι παλιοί, σαν έτοιμοι από καιρό, σε νέα βακχεία ν'αφεθούμε. Με τις Μικρασίες μας, τον Άγιο Βαμβακάρη, με πνεύμα ξινόμαυρο, αίμα ανυπότακτο, να κλέψουμε ακόμη μια στιγμή, σταγόνα παραδείσου...Έτσι απλά...Σαν να'ταν χθες...

Στον Σωκράτη μαζί με την αγάπη μου!