Παρασκευή 30 Μαΐου 2008

Αλτ! τις ει


.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Δε λέει η νύχτα ν' αποσύρει
τη μαύρη, αχ, μαύρη της ουρά
όλο καγχάζει ασύμφωνα νεκρά
Α ε α ε οοοοο!
.
Ω! ποιος μου πίνει το νερό
Ρημαδιό!
.
Αν με μιλάς η μέρα θα 'ρθει, ίσως
με δάκτυλο βγαλμένο απ' το μέλι
κι έναν κρυμμένο - ω!! - ποντικό
μες στο μανίκι το λευκό
Αφού στη γλύκα - έτσι δε λες; -
Ένα δικαίωμα το 'χουν όλοι,
ε, τότε κι αυτός
που από παράθυρο κοιτά
γυμνό κορμί στο χάδι ξαπλωμένο
κι ο άλλος που κλέβει μας στιγμές
και μες στη χούφτα τις λερώνει
για πάντα, αχ, πάντα τις τελειώνει
αχ! τότε όλοι! όλοι
Πως καταλήξαμε τόσο μόνοι
.
Ω! τι σύνθλιψις, τι θλίψις
Α ε α ε οοοοο, ω!
Σ' ένα γδαρμένο, άψυχο καιρό
.
Αχ, μιαν αυγή στον πυρετό
θα μπω
σβήσε το δάκρυ από το φως
γυμνή να μπω, να ρθώ
θα 'ρθω, θα 'ρθω να σε βρω
με μελωμένο ποντικό - ω! -
Α ε α ε οοοοο!
.
Κι ας τρελαθώ σαν επομένη
του πόνου μου γραμμένη
καινό - τις
.
Αλτ! τις ει;
.
.
.
.
.
Στο διάφανο βαθύ...



14 σχόλια:

Μαρια Νικολαου είπε...

Eδω μενει κανεις άφωνος...

Keep Dreaming είπε...

Η μοναξιά, είναι σαν μια βροχή.
Από την θάλασσα προς τα βράδια ανεβαίνει,από κάμπους που μακρινοί ‘ναι και χαμένοι
πάει προς τον ουρανό, όπου κατοικεί για πάντα..

Sideras είπε...

Αλήθεια , “Πως καταντήσαμε τόσο μόνοι”;
Μήπως είμαστε φτιαγμένοι και από μοναξιά; Η μήπως μας αρέσει να απομονώνουμε ο ένας τον άλλο;

«…Ώσπου μια βραδιά ένας σχοινοβάτης
μες στα φώτα αυτού του τσίρκου ισορροπεί
παίρνει ο μορφονιός την μπαλαρίνα
κι είν' μονάχος τώρα ο κλόουν στη σκηνή…»
Βασίλης Καζούλης

Όπως και να έχει…, καληνύχτα σου

Ανώνυμος είπε...

ένα υγρό σύννεφο η λυτρωση,κλεμμενη,
στη χουφτα που λερωνει
για παντα
τις στιγμες
εκει που τελειωνει το ονειρο ,
κι η προσδοκια
στη στιγμη.
σαν ετοιμος απο καιρο ,
σαν παντα ξενος.
αλτ τι εις συ, αρά;

skoinovatis είπε...

Mαρία Νικολάου χαίρομαι!!!
Την καλημέρα μου!

skoinovatis είπε...

Στον τεφρό πέρα ορίζοντα η αγάπη μου αχνοσβήνει
Οι φίλοι αποτραβήχτηκαν, για πάντα, οι τελευταίοι.
Σ' όλα έκλεισα την πόρτα μου, κ' έρημος έχω μείνει
τώρα που ακούω το θάνατο στις φλέβες μου να ρέει.

Κ.Καρυωτάκης

Καλημέρα ερΑσιτέχνη!

skoinovatis είπε...

Sideras my friend, ευχαριστώ για τον Βασίλη Καζούλη, πολύ όμορφο!

Μεσ' από το βάθος των καλών καιρών
οι αγάπες μας πικρά μας χαιρετάνε

Κ.Κ.

Όπως και να έχει...,καλημέρα σου!

skoinovatis είπε...

Ανώνυμε Αλτ! τις ει;

Σύνθημα...
Προχώρα στο παρασύνθημα...

Ευχαριστώ για το σχόλιο,
κι εσύ την καλημέρα μου!

Utopia είπε...

Τούτος ο ντουνιάς απ΄την πολλή την πίκρα του
κι απ΄την πολλή τη γλύκα του δεν τρώγεται.


Παροιμία της Ανατολής

Καλό μεσημέρι...:-)))

skoinovatis είπε...

Ορμήνεψα την καρδιά μου
"Μείνε μακριά,
μόνο θλίψη σε περιμένει
Είναι πικρός
Δε σε θέλει"

Κι η καρδιά μου είπε γελώντας
"Από πότε η ζάχαρη είναι πικρή;"

Ποίηση των σούφι
Τ. Ρ.
Καλό βράδυ κι ένα φιλί!

ΥΓ. Και μη μου κλείνεις το μάτι εμένα...

Ανώνυμος είπε...

"






"
περίληψη περιεχομένου:
"εγώ
σγουρά θε να τα λέω τα μαλλιά σου
κι ας σε ισιώνουν οι μέρες"
μετέφερέ το με διπλή αγάπη

Σ.Ξ

Giousurum είπε...

Kalo mina sxoinavati.
Oi stoixoi dynatoi.Mou aresse episis i foto (ή skitso) stin arxi tou post. Alitheia ti einai??

@ sideras
ayto to
"Μήπως είμαστε φτιαγμένοι και από μοναξιά;"
ti to theles vradiatika??? Den einai ora gia skepseis.....

skoinovatis είπε...

Πολύ ευχαρίστως ξένε μου!
Θα το μεταφέρω με χάρα!

Καλό μήνα, φίλε
Καλό μας καλοκαίρι!!!

skoinovatis είπε...

Φίλε Γιουσουρούμ, γράφει digital angel και δεν ξέρω ποιανού είναι.
Πριν κάποιους μήνες έκαψα τον δίσκο από τον προηγούμενο υπολογιστή μου, κι ευτυχώς που έσωσα κάποια στοιχεία που μου άρεσαν πολύ! Είναι σκίτσο επεξεργασμένο ψηφιακά, μπορείς να το πάρεις, αν βρω άλλα στοιχεία θα σου στείλω...
Χαίρομαι που σου άρεσαν οι στίχοι!
Την καλημέρα μου!