Καταχώρηση #48. ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΦΥΣΕΩΣ ΜΑΣ.

.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.

Είναι ορθό να πούμε: απ' ό,τι φαίνεται είμαστε σπείρες μνήμης (φορείς DNA ικανοί να αποκτούν εμπειρία) σε ένα σκεπτόμενο σύστημα όμοιο με κομπιούτερ στο οποίο (αν και έχουμε καταγράψει και αποθηκεύσει με ακρίβεια χιλιάδες χρόνια εμπειριακών πληροφοριών και ο καθένας από μας έχει κάπως διαφορετικές καταθέσεις απ' ό,τι οι άλλες μορφές ζωής) υπάρχει μια δυσλειτουργία - μια αστοχία - στην ανάκτηση της μνήμης. Εκεί βρίσκεται το πρόβλημα του συγκεκριμένου υποκυκλώματός μας. Η "λύτρωση" δια της gnosis, πιο ορθά, της ανάμνησης (η απώλεια της αμνησίας), αν και είναι σε προσωπικό επίπεδο σημαντική για όλους μας, μια αλματώδης αύξηση της αντίληψης, της ταυτότητας, της νόησης, της κατανόησης, της εμπειρίας του κόσμου και του εαυτού, συμπεριλαμβανομένης και της αθανασίας, έχει μεγαλύτερη και ευρύτερη σημασία για το σύστημα ως σύνολο, εφόσον αυτές οι αναμνήσεις είναι δεδομένα που του χρειάζονται και του είναι πολύτιμα, για τη συνολική λειτουργία του. Επομένως είναι στη διαδικασία της αυτεπιδιόρθωσης η οποία περιλαμβάνει την ανακατασκευή του υποκυκλώματός μας μέσω γραμμικών και ορθογωνικών χρονικών αλλαγών καθώς και συνεχή σήματα προς εμάς για να διεγερθούν οι μπλοκαρισμένες τράπεζες μνήμης μέσα μας, ώστε να πυροδοτήσουν και να ανακτηθούν έτσι αυτά που είναι εκεί.
Η εξωτερική πληροφορία ή gnosis λοιπόν αποτελείται από εντολές αποαναστολής με το περιεχόμενο του πυρήνα να είναι έμφυτο μέσα μας - να είναι δηλαδή ήδη εκεί (κάτι που πρώτος παρατήρησε ο Πλάτωνας, ήτοι: η μάθηση είναι μιά μορφή θύμησης).
Οι αρχαίοι κατείχαν τεχνικές (μυστήρια και τελετουργίες) που χρησιμοποιούνταν κυρίως στις ελληνορωμαϊκές μυστηριακές θρησκείες, συμπεριλαμβανομένου του αρχικού Χριστιανισμού, για να επιτύχουν αυτή την πυροδότηση και την ανάκτηση, κυρίως με την αίσθηση της ανακτησιακής του αξίας στο άτομο' οι Γνωστικοί, όμως, είδαν σωστά την οντολογική αξία που είχε γι' αυτό που καλούσαν Υπέρτατο Ον, την πλήρη οντότητα.
Το Υπέρτατο Ον είναι τραυματισμένο' μέσα του ξέσπασε κάποια προαιώνια κρίση την οποία δεν καταλαβαίνουμε.

#29. Δεν πέσαμε εξαιτίας ενός ηθικού σφάλματος' πέσαμε εξαιτίας ενός διανοητικού σφάλματος: πήραμε τον κόσμο των φαινομένων σαν αληθινό. Οπότε ηθικά είμαστε αθώοι. Αυτό που μας λέει πως αμαρτήσαμε είναι η Αυτοκρατορία με τις διάφορες μασκαρεμένες πολυμορφές της. "Η Αυτοκρατορία ποτέ δεν τελείωσε".

#30. Ο φαινομενικός κόσμος δεν υπάρχει' είναι η υπόσταση των πληροφοριών τις οποίες επεξεργάζεται ο Νους.

.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.


PHILIP K. DICK
V A L I S
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: ΧΡΗΣΤΟΣ ΛΙΘΑΡΗΣ
PARSEC

VALIS : αρτικόλεξο που σημαίνει VAST ACTIVE LIVING INTELLIGENCE SYSTEM, Aχανές Ενεργό Ζωντανό Σύστημα Νοημοσύνης.